Vier het leven
Mariëlle Stolker | 18 september 2020
Geniet van het leven, dat zei mijn vader. Als hij in het weekend een wijntje nam, dronk hij ‘op het leven’. En toen bleek dat hij ernstig ziek was, zei hij ons: Geniet het leven! Vanochtend werd ik wakker met zijn mantra, zijn toost, en met het gevoel dat hij het zo bij het rechte eind heeft. Mijn moeder wordt bijna 70 jaar. Als kinderen zijn we voor haar een fotocollage aan het maken. Ik heb daarvoor samen met mijn dochter de bronnen van mijn leven gebruikt en dan zie je op al de bladzijden in de fotoboeken en in de mapjes op de computer zo veel dierbaars, zo veel momenten van blijdschap, naast ook juist die hele verdrietige en bijtende delen. En zo gaan we komend weekend het leven vieren van mijn moeder en stilstaan bij de wijze woorden van mijn vader: Geniet het leven!
Uitersten
Verdrietige momenten en hoogtepunten, vast zitten en vrijheid, pijn en blijdschap, pech en geluk, te kort en overvloed: het zijn allemaal tegenstellingen, dualiteiten, die het leven vormen en kleuren. Je hebt het ene nodig om de waarde van de ander te zien. Als je het duister niet kent, hoe kun je dan licht zijn of zien? Op die lijn(en) van uitersten bewegen we door het leven. Het ene waarderen we positief en het andere negatief en die waardering hangt af van je cultuur en waarden. Ons oordeel op wat het waard is geeft het een label van oké of niet. Je ziet dat ook zo mooi terug in sprookjes. We kijken als gezin naar ‘Once upon a time’ met daarin de strijd tussen goed en kwaad, tussen liefde en angst.
Genieten van de weg
Als ik met pensioen ben, als ik de lotto win, als ik een Porsche heb … dan … en vul maar in. We wachten op geluk en leggen het als een mooi idee in de toekomst neer en gaan aan het werk of hopen hard om daar te komen of het te krijgen. En ondertussen tikt het klokje van ons leven door en wachten we op iets wat misschien wel nooit komt… En als het wel komt, dan is daar even de zoete smaak en het genieten tot er een krasje op de bumper komt of iets anders waardoor het niet meer zo mooi en leuk is als je had gedacht, zoals je het had geïdealiseerd. In mijn camper hangt een bordje ‘Happyness is a journey, not a destination’ en het is zo waar. Je mag genieten van je weg, van elk moment, waar je ook bent, je leeft. Dat is leven.
Leef nu
Het leven vraagt van ons, dat we zijn waar we zijn met wat is. Dat is niet in de verhalen, de gedachten en overtuigingen die er eerder waren, maar alleen met alles wat er nu is. En als je dat wat er nu er is laat zijn en de ruimte geeft, dan lost het een beetje op. Er ontstaat als je dat blijft doen een soort ‘niksigheid’… Als je daarover nadenkt, gaat het mis…. Je wil het begrijpen, je wil het controleren en dan schiet je eruit. Je mag die behoeften aan controle en het willen begrijpen of veranderen de ruimte geven om weer meer naar de stilte in jou te komen, helemaal in het nu. En dat is ultiem genieten, in en met jezelf.
Zonder label
Ons oordeel op wat het waard is, geeft het een label van oké of niet: mooi of lelijk, goed of fout. Hoe anders gaan we het leven waarderen als we de labels eraf halen…? Dat we aanvaarden wat er is, wat zich aandient. Dan hoeven we alleen nog maar te zijn. Dat is volgens mij de kunst van het leven: zijn met wat is en daar dankbaar voor en over zijn.
Dat lukt natuurlijk niet altijd, maar dat is wel een verlangen èn een keus. Als je daar bewust van bent dan lukt dat steeds vaker om het los te laten en kun je in pijn, verdriet en zorgen èn in blijdschap zijn met wat is…
Geniet het leven!